အင္း ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ '95 EC ေတြပဲ။ EC Queen က ေနာက္တန္းေရာက္ေနလို႔ မနည္းၾကည့္ရတယ္။ ပံုကလည္း ေသးတာကိုးဗ်။ ေက်ာင္းၾကီးကို သတိရလိုက္တာ။ ဥတၱရ နဲ႔ ဗဟို ေဆာင္အကူး ကတၱရာလမ္းအနက္ေပၚမွာ စိန္ပန္းနီနီေတြ ရဲေနေအာင္ ေၾကြက်ထားတဲ့ ရႈခင္းကို မ်က္ေစ့ထဲက မထြက္ေသးဘူး။ ေရႊနယားမွာ က်ဆိမ့္ေလးတစ္ခြက္နဲ႔ သီခ်င္းသံေလးကို မ်က္ေစ့မွိတ္ျပီး နားေထာင္ခ်င္လိုက္တာ။ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ '95 MP ေတြေရာ ဘယ္မွာလဲဗ်ာ။
GTI အင္းစိန္ ရဲ႕ ႏွစ္တစ္ရာၿပည္႔တဲ႔ႏွစ္ ၁၉၉၆ ဂ်ဴလိုင္ ကဆင္းတာပါ.....က်ေနာ္လည္း အကိုတို႔ရဲ႕ၿပန္ေၿပာင္းေအာင့္ေမ့ဘြယ္ေလးေတြဖတ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္က ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အခ်ိန္ေလးမ်ားကို တမ္းတမိပါတယ္.....
ေက်းဇူးရွင္ ဆရာဆရာမ မ်ားကို ေန႔စဥ္ ညတိုင္း လက္ဆယ္ၿဖာထိပ္မွာမိုးလွ်က္ အၿမဲ ရွစ္ခုိးဦးခုိက္္ ကန္ေတာ႔လိုက္ပါတယ္.......က်ေနာ္က Machine tools & Design (MT-116) ပါ... သူခယ္ခ်င္းမ်ားဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္
က်ေနာ္ ရဲ႕ ေမးပါ..zazaw73@gmail.com.
ဒီေနရာမွာ AGTI ဆင္းေတြရဲ႕ web page ရိွပါတယ္။ ကမာၻအနံွ႕ေရာက္ေနႀကတဲ႔ ၿမန္မာတနိဳင္ငံလံုးက AGTI ေကၽာင္းဆင္းေတြအတြက္ ဖြဲ႔စည္းထားတာၿဖစ္ပါတယ္ခင္ဗၽား။
လာမယ္႔ ေအာက္တိုဘာလ (၉) ရက္ေန႔မွာ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုပြဲလုပ္ႀကမွာၿဖစ္ပါတယ္။ အခၽိန္က ညေန (၄) နာရီ မွ (၈) နာရီ အထိ ၿဖစ္ၿပီး၊ ေနရာကေတာ႔ 159 Jaln Loyang Besar, Aloha Loyang terrace11(T11), Singapore မွာပါ။ BBQ party ၿဖစ္ပါတယ္။ AGTI ဆင္းေတြရဲ႕ web page မွ တဆင္႔ ဆက္သြယ္နိဳင္သလို၊
ဦးစိုးဟန္ +(65) 97384457, ကိုေဌး (အင္းစိန္ GTI) +(65) 84159477, ကိုသိန္း (အင္းစိန္ GTI ၁၉၈၂, M.T) +(65) 98004706, ကိုမင္းေဇာ္ (မနၱေလး GTI) +(65) 96922327, ကိုတင္မိုး (အင္းစိန္ GTI ၁၉၈၂, M.T) +(65) 92785289, ကိုထိပ္တင္စိန္ (မနၱေလး GTI ၁၉၈၁, M.P) +(65) 97898640, ကိုေဌးဝင္း (ေခၽာက္ GTI ၁၉၈၆, M.T) +(65) 96366560, ကိုထြန္းထြန္းေအာင္ (ေတာင္ငူ GTI ၁၉၉၅, M.P) +(65) 90181442, ကိုထင္ေပါါေအး (ေမာ္လၿမိဳင္ GTI ၁၉၉၃, M.P) +(65) 81586102 နဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္ေကၽာ္သက္ (ၿပည္ GTI ၁၉၉၅, E.P) +(65) 82685744 တို႔ကိုဆက္သြယ္နိဳင္ပါတယ္။
ၿမန္မာအင္ဂၽင္နီယာဖိုရမ္မွ ကၽြန္ေတာ္ ကိုထြန္း (အင္းစိန္ GTI ၁၉၉၃ E.C) +(65) 91779033, tunthu@paradigmships.com.sg နဲ႔ ၿမန္မာအင္ဂၽင္နီယာဖိုရမ္မွ အကိုဒိ (Deepblue) (ဆရာ ကိုေနမၽိဳးေအာင္) (ေခၽာက္ GTI ၁၉၈၇, E.P) +(65) 97250599 တို႔ကိုလည္း ဆက္သြယ္နိဳင္ပါတယ္။
main sponsors ေတြကေတာ႔ ကိုသိန္း၊ ကိုေဌး နဲ႕ ကိုထိပ္တင္စိန္ တို႔ၿဖစ္္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွ member (၉) ဦး လည္းတက္ေရာက္မွာၿဖစ္ သလို၊ စက္ာပူကိုေရာက္ေနတဲ႔ အၿငိမ္းစားဆရာ၊ ဆရာမေတြကိုလည္း ကန္ေတာ႔ႀကမွာၿဖစ္ပါတယ္။
Last edited by ကိုထြန္း; 10-26-2011 at 10:53 AM.
တနဂ္ေနြ႔ညေနက AGTI Society ရဲ႕ ေတြ႔ဆံုပြဲကိုသြားခဲ႔ပါတယ္။ လူ (၁၀၀) ေကၽာ္တက္ေရာက္တဲ႔ပြဲၿဖစ္သလို၊ ကိုထြန္းတို႔ မေမြးခင္ကတည္းက GTI တက္ခဲ႔သူ ေနာင္ေတာ္၊ အမေတာ္ မၽားနဲ႔ ကိုထြန္းတို႔ ေနာက္နွစ္မွ GTI တက္ခဲ႔သူ ညီငယ္၊ ညီမငယ္ေတြကို ရင္းရင္းနီွးနီွးေတြ႔ဆံုခြင္႔ရခဲ႔ ပါတယ္။ အကိုေတာ္တခၽိဳ႕၊ သူငယ္ခၽင္းတခၽိဳ႕နဲ႔ ညီငယ္၊ ညီမငယ္တခၽိဳ႕က ၿမန္မာအင္ဂၽင္နီယာဖိုရမ္မွ members ေတြၿဖစ္ေနတာကို၊ သိရသလို ၿမန္မာအင္ဂၽင္နီယာဖိုရမ္မွာ တင္ေပးထားတဲ႔ software ေတြနဲ႔ post ေတြေတာ္ေတာ္မၽားမၽားဟာ၊ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းခြင္မွာ အသံုးဝင္ထိေရာက္ တဲ႔ အေႀကာင္း၊ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေၿပာႀကပါတယ္။
အကိုကိုတင္စိုး (ေခၽာက္/ အင္းစိန္ GTI, ၁၉၈၄ M.P) နဲ႔ ကိုထြန္း
အကိုကိုတင္စိုး(ေခ်ာက္/ အင္းစိန္ GTI ) နဲ႔ ကိုေမာင္ေမာင္ေက်ာ္သက္(ျပည္ GTI, ၁၉၉၅ E.P )
အင္းစိန္ GTI, ၁၉၉၃ M.P က ငယ္သူငယ္ခၽင္းနဲ႔ အင္းစိန္ GTI, ၁၉၉၄ E.C က သူငယ္ခၽင္း
အကိုႀကီးဦးစိုးဟန္ (အင္းစိန္ GTI, ၁၉၆၈) နဲ႔ GTI မၽိဳးဆက္သစ္မၽား
GTI မၽိဳးဆက္သစ္မၽား
main sponsor အကိုမၽားစီစဥ္ထားတဲ႔ အစားအေသာက္ေတြအၿပင္၊ တက္ေရာက္ လာသူမၽားကလည္း တပိုင္တနိဳင္ ဝီစကီနဲ႔ ဝိုင္၊ အသီးအနံွေတြ ကို ယူလာခဲ႔ႀကသလို၊ GTI ေကၽာင္းသားေဟာင္း အကို ကိုတိုနီ ကလည္း၊ သူဖြင္႔ထား တဲ႔ ပင္နယ္ဆူလာပလာဇာ - ေဇယၽာ ဆိုင္မွ ေထာပတ္ ထမင္း၊ ႀကက္သားဟင္းနဲ႔ sponsor ထပ္ေပးပါတယ္။
ဆရာႀကီးဦးစံလင္း
ဆရာႀကီးဘာကိုၾကည့္ေနပါလိမ့္...ဖြက္ ထားတာမလံုလို႔လား...
ကိုဗလ (မနၳေလး GTI, ၁၉၈၀ E.P) ရဲ႕ အသီးတရာ အညွာတခုမွ ' ေအာ္...မင္းတို႔တေတြက ၿမိဳ႕ႀကီးေတြေရာက္ေန...' ဆိုဟန္
GTI ဆင္း ညီမငယ္တဦးနဲ႕ အကနဲ႕ ရွမ္းပဲပုပ္ကေလး ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ...ဆိုတဲ႔ GTI ဆင္း အကိုေတာ္တဦးရဲ႕ အဆို
မန္းေတာင္ရိပ္ခိုႀကမယ္ ဆိုတဲ႔ GTI ဆင္း အကိုေတြ၊ အကၽီ္အမဲနဲ႔ အကို က ကိုေဇာ္မင္းနိဳင္ (အင္းစိန္ GTI, ၁၉၈၆ M.P) ပါ။
GTI ဆင္း အမေတာ္မၽား
ခင္ေဇာ္ရဲ႕ အက
ေခၽာက္ GTI မွ ဂီတပညာရွင္ အကိုေတာ္ေတြ
ဓါတ္ပံုဆရာကေတာ႔ ကိုထြန္းသူငယ္ခၽင္း မင္းသူ ( အင္းစိန္ GTI, ၁၉၉၃ M.P) ၿဖစ္ပါတယ္။
တခၽိဳ႕က ဝိုင္ ပဲေသာက္ပါတယ္။ တခၽိဳ႕က "Shisha" မရွဴခင္ ေထာပတ္ထမင္းကို အဝ စားထားပါတယ္။
ကိုထြန္း နဲ႔ အကိုဒိ
ေဘာ္ဒါေတြစံုလာၿပန္ရင္...ဆိုတဲ႔ GTI ဆင္း အကိုေတာ္ေတြ
အေဖၽာ္ယမကာစံုလင္တဲ႔ ပြဲၿဖစ္တဲ႔အၿပင္ ေခၽာက္ GTI မိသားစုရဲ႕ ဂီတလက္သံေတြနဲ႔မို႔ ပြဲဟာၿမိဳင္ဆိုင္သြား ပါတယ္။ အင္းစိန္ GTI ဆင္း လုပ္ငန္းရွင္ တဦးၿဖစ္သူ အကို ကိုဗလ က၊ အသီး တရာအညွာတခုသီခၽင္းနဲ႔ စဖြင္႔ၿပီး၊ လူခၽြန္လူေကာင္း သီခၽင္းကိုဆိုတဲ႔အခါ၊ အားလံုးလိုက္ဆိုႀက သလို၊ ကိုထြန္းသူငယ္ခၽင္း ခင္ေဇာ္ (အင္းစိန္ GTI, ၁၉၉၃ M.P) ရဲ႕ အက မွာ တဝါးဝါးပြဲႀကခဲ႔ရပါတယ္။
အကို ကိုထိပ္တင္စိန္ ရဲ႕ ေနာက္မွာရပ္ေနသူေတြကေတာ႔ အကိုကိုတိုနီ (မနၳေလး GTI, ၁၉၈၁ E.P) နဲ႔ ဆရာမ ေဒါါၿမင္႔ၿမင္႔ေအး (ၿမိဳ႕ၿပ) တို႔ ၿဖစ္ပါတယ္။
အကိုကိုထိပ္တင္စိန္ (မနၱေလး GTI ၁၉၈၁, M.P) ၊ AGTI Society EC members မၽားနဲ႔ ရန္ကုန္မွ တက္ေရာက္လာတဲ႔ GTI ဆင္း ကိုယ္စားလွယ္မၽား၊ GTI ဆရာႀကီးမၽား ၿဖစ္ပါတယ္။
အကို ကိုထိပ္တင္စိန္ က အေရးႀကီးတာေလးေတြေၿပာပါ႔မယ္ဆိုၿပီး၊ အလြတ္သေဘာေဆြးေနြးပြဲကို စတင္ခဲ႔ပါတယ္။ လက္ရိွ စုေဆာင္းရရိွထားတဲ႔အလွဴေငြဟာ သိန္း (၇၀၀) ရိွၿပီး၊ အရင္းကိုမထိပဲ အတိုးထဲမွ အၿငိမ္းစားဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ေထာက္ပံ႔ႀကပါသတဲ႔။
ရန္ကုန္မွ တက္ေရာက္လာတဲ႔ GTI ဆင္း အမေတာ္တဦးမွ ဘဏ႖ာေရးအေၿခအေနကို၊ ရွင္းလင္းၿပပါတယ္။
ေျပာတဲ့လူတာဝန္ယူေၾကး..
အသက္ (၇၀) နွစ္နဲ႔ အထက္ကို တလ (၂) ေသာင္းနံွဴး၊ အသက္ (၇၅) နွစ္နဲ႔ အထက္ကို တလ (၃) ေသာင္းနံွဴး နဲ႔ အသက္ (၈၀) နွစ္နဲ႔ အထက္ကို တလ (၅) ေသာင္းနံွဳးသတ္မွတ္ၿပီး၊ (၃) လတႀကိမ္၊ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ေထာက္ပံ႕ ခဲ႔တာ ၁၉၉၅ ခုနွစ္၊ အင္းစိန္ GTI နွစ္တရာၿပည္႔ပြဲ ၿပီးကတည္းကလို႔၊ သိရပါတယ္။ အလြတ္သေဘာေဆြးေနြးပြဲမွာ အႀကံဝင္ေပးသူဟာ၊ အစအဆံုး ကိုယ္တိုင္တာဝန္ယူရမယ္လို႔ တာဝန္ေပးႀက ပါတယ္။
ကိုေအာင္သူ (မအူပင္ GTI, ၁၉၉၈ E.C - Field Engineer, Schlumberger, Shenzhen, China), ကိုေဇာ္မင္းနိဳင္ (အင္းစိန္ GTI, ၁၉၈၆ M.P - Technical Superintendent, Australian Steam Shipmanagement, Australia), ကိုထြန္းသူ (အင္းစိန္ GTI, ၁၉၉၃ E.C - Technical Superintendent, Paradigm Shipping, Singapore) နဲ႔ ကိုသက္လြင္ေသာ္ (မအူပင္ GTI, ၁၉၉၈ E.C - Commissioning Engineer, Kepple Shipyard, Singapore)
တက္ခဲ႔တဲ႔ေကၽာင္းမခြဲၿခားပဲ၊ GTI ဆင္းအားလံုး၊ ေပၽာ္ေပၽာ္ပါးပါး တစုတေဝးတည္းဆံုခဲ႔ရတာၿဖစ္သလို၊ ေနာင္ဆို ရင္လည္း (၃) လတႀကိမ္ AGTI ဆင္းေတြရဲ႕ ေတြ႔ဆံုပြဲကို၊ ကၽင္းပဖို႔ရည္ရြယ္ထားႀကပါတယ္။
Shisha
အၿပန္မွာ ကိုေဇာ္မင္းနိဳင္၊ အကိုဒိ၊ ကိုေအာင္သူ၊ ကိုသက္လြင္ေသာ္ နဲ႔ ကိုထြန္း တို႔ Arab Street မွာ "Shisha" သြားရွဴႀကရင္း ည လယ္စာ ထပ္စားကၽပါတယ္။ "Shisha" ရွဴ တဲ႔ ပံုေတြကိုေတာ႔မတင္ေပးေတာ႔ပါဘူး။ "Shisha" ရွဴၿပီးေတာ႔ ကိုေဇာ္မင္းနိဳင္ က တေယာက္မကၽန္ အိမ္ၿပန္ လိုက္ပို႔ပါတယ္ ခင္ဗၽား။
Last edited by ကိုထြန္း; 10-12-2011 at 03:59 PM.
ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္လွဳိင္နယ္ေျမမွာ သခ်ာၤအဓိကနဲ့ ၉၃ မွာစတက္ရတယ္ဗ်။ ဂ်ီတီအိုင္ ကလဲ မေခၚေသးဘူးရယ္။ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္း ၀င္ခြင့္ေခၚသံၾကားလို ့ သြားေျဖတယ္။ ၉၃ က ေျဖတာေပါ့။ နတ္ေမာက္ေက်ာင္း မွာသြားေျဖ
ရတယ္။ ဒါနဲ ့ တကၠသိုလ္ ပထမနွစ္စာေမးပြဲ ျပီးေတာ့ ဂ်ီတီအိုင္ ေအာင္စာရင္းထြက္လာတယ္။ အဲဒီနွစ္က မပါဘူး။ လွဳိင္နယ္ေျမ မွာေတာ့ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဆိုေတာ့ အခ်ိန္တန္ဘြဲ ့တစ္ခုရေပမယ့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာအေျခ
ခံက မပါဘူး။ သူက Academic သက္သက္လိုက္စားျပီးေတာ့ ၀ါသနာပါယင္ေတာ့ တကၠသိုလ္ဆရာျပန္လုပ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခ်င္သူ ဆိုေတာ့ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အမွတ္က ေခ်ာ္သြားတယ္။ သိပ္မမ်ားပါဘူး ၁၉ မွတ္ၾကီးမ်ားေတာင္။ ဒါနဲ့ပဲ GTI တက္မယ္ကြာေပါ့ေလ။ အဲ ၀င္ခြင့္ေျဖေတာ့လည္း တစ္နွစ္က မပါ။ မပါပါေအာင္ေျဖမယ္ ဆိုျပီးေတာ့ တစ္ခါ ၉၄ မွာပါလာတယ္။ အင္းစိန္ ေက်ာင္းရယ္၊ ျမိဳ ့ျပရယ္။ လွဳိင္နယ္ေျမက ေက်ာင္းထြက္လက္မွတ္မပါယင္ ေက်ာင္းအပ္မခံဘူး ဆိုလို ့ ေမာ္ကြန္းထိန္းဆီက ေန မထုတ္ခ်င္ပဲ ေက်ာင္းေျပာင္းလက္မွတ္ထုတ္ျပီးေတာ့ အင္းစိန္ဂ်ီတီအိုင္မွာ
သြားအပ္ရတာေပါ့။ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဦးေအာင္၀င္း၊ ဌာနမွဴး ေဒၚနီနီလြင္ တို ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ၊ဆရာမ နာမယ္ တစ္ခ်ဳိ ့ေမ့ေနလို ့အျပည့္အစုံ မေရးနိုင္ျပန္ဘူး။
၉၄ ေရွ ့မွာ ေတာ့ ၉၃ အသုတ္ေတြရွိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ခ်ဳိ ့ဒုတိယနွစ္တက္ေနျပီ။ ဆယ္တန္းတုန္း က တခန္းတည္း ၊ေနခဲ ့ဖူးတဲ ့ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ လည္းေတြ ့တယ္။ သူကလည္း ရွိးတိုး
ရွန္းတန္း နဲ ့ ဘယ္ဟုတ္မတုန္း ဆယ္တန္းတုန္း က စာလိုက္ေပးဖူးတာ မွတ္မိလို ့ေနမွာ။ ရန္ကုန္ေက်ာင္းသား ဆိုေတာ့ အေဆာင္မရပါဘူး။ ဗဟိုေဆာင္၊ ဥတၱရေဆာင္ နဲ ့သေျပ ေဆာင္ေတြ ရွိပါတယ္။ သေျပ ေဆာင္
ကေတာ့ သိေတာ္မူၾကတဲ့အတိုင္း ပ်ဳိပ်ဳိေမေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ ဗဟိုေဆာင္ ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက တစ္ခ်ဳိ ့လိပ္စာလိမ္ထားသူေတြ လည္းေတြ ပါရဲ ့။ လွဳိင္နယ္ေျမ ကို တီ တကိုင္ကိုင္ နဲ ့ သြားၾကြားဖူးပါေသးတယ္။
ခက္တာက Drawing ကို Basic ပဲသင္ရေသးတာမို ့ ထုတ္ၾကြားစရာ Drawing ပုံ အေကာင္းမရွိလွပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ကေန ဆိုယင္ ေက်ာင္း ကို ၄၄ ဒိုင္နာ စီးရတယ္။ ဘီအိုစီမွာဆင္း ၊ ျပီးယင္ ဂုံးတံတားေအာက္ က ၅၇ ဗိုက္ပူ စီးယင္စီး ၅၇ ဟိုင္းလတ္စီး ယင္ ျပည္ေတာ္သာမွာဆင္းေပါ့ဗ်ာ။ ေရႊနယား ေပါက္က
၀င္တာမ်ားပါတယ္။ ထုံးစံအတိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ေခၚ ၊ အခ်ိန္ေက်ာ္ေအာင္ထိုင္၊ ေနာက္က်မွ အခန္းထဲ၀င္ အဲသလိုေပါ့။ ျမိဳ ့ျပေအ မွာ လူဆိုးစာရင္း၀င္ ေျပာရမလားပဲ။
ကားခ က ဒိုင္နာက ၂ က်ပ္၊ ျပည္ေတာ္သာကို တစ္က်ပ္ ေပးရပါတယ္။ လဖက္ရည္ ေသာက္ယင္ေတာ့ ငါးက်ပ္ ေလာက္ေတာ့ကုန္တယ္။ ေငြေတာင္ ေဆးေပါ့လိပ္ေသာက္တယ္။
တကၠသိုလ္တုန္းက မုန့္ဖိုး က ၂၅ က်ပ္ရတယ္။ အင္းစိန္ GTI တက္ေတာ့ မုန့္ဖိုး ကလည္း မတိုးလာေပမယ့္ မိခင္ၾကီး က သနားယင္ တစ္ခါတစ္ေလ သုံးေလး ငါးဆယ္ ရတတ္တယ္။ အေဖ ့ဆီမွာလဲ လက္၀ါးျဖန့္
တတ္ေသးတယ္။ ထမင္းစားေတာ့ ပထမ ေတာ့ အျပင္ထြက္စားတယ္။ မွန္ ေဆာင္ နဲ ့လမ္းျခား တဲ ့ဖက္မွာ ထမင္းဆိုင္ ခပ္ေကာင္းေကာင္းတစ္ဆိုင္ရွိတယ္။ တစ္ဆယ္ က်တယ္။ ပထမ ေတာ့ ေယာင္နန နဲ ့ အဲဒီဆိုင္
စားတယ္။ ေနာက္ ဗိုလ္မွဴးရြာ နားက ဆိုင္မွာ စားတယ္။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ အခန္းထဲ က ေဘာ္ဒါ ကေနျပီး ေဆာက္လုပ္ေရး၀င္း ယႏၱယား ေတာင္ မွာ ၀င္စားလို ့ရတယ္ ၅ က်ပ္ပဲ ေပးရတယ္ ဆိုတာ နဲ ့ ၀င္စား
ပစ္လိုက္တယ္။ ပုံထည့္ေပးတာေပါ့။ ယႏၱယားေတာင္ ဌာနခြဲမွဴး က လဲ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေက်ာင္းကေျပာင္းသြားတဲ ့ဆရာမ ၊ Mechanical Power က ဆရာမ ပဲ။
ေက်ာင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ တို ့အဖြဲ ့ ေက်ာင္းေတာ့မေျပး ၾကဘူး။ ပထမ နွစ္ ဆိုတာ က ေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း အင္ဂ်င္နီယာ ရဲ ့အစ ေပါက္စနေလးေတြပဲ မိတ္ဆက္ေတြ သင္တာေပါ့ေလ။ ပုံဆြဲယင္ ဗဟိုေဆာင္က
ေထာင့္ခန္းမွာဆြဲရပါတယ္။ ဆရာၾကီး ဦးထြန္းခင္သင္ေပးတာပါ။ ဦးေငြထြန္းရွိန္ က Science 1 သင္ပါတယ္။ BMC က ေဒၚနီနီလြင္သင္ပါတယ္။ APPLY သင္တာက ဆရာမ ေဒၚခင္ေဆြျမင့္ပါ။ Carpenter Shop က
ေတာ့ ဆရာၾကီး ဦးၾကည္ ရယ္ ေနာက္ ဆရာ ဦးျမင့္ေဆြ ထင္ပါတယ္။ ဆရာဦးၾကည္ က မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္မွန္းမသိလို ့ ၀က္အူလွည့္ေတာင္းယင္ သိပ္စိတ္ဆိုးပါတယ္။ Screwdriver လို ့ေျပာရပါတယ္။
Masonry ဆရာ ကေတာ့ ဆရာၾကီး........ ပါ သေဘာေကာင္းပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာက Shop အခ်ိန္ေတြ မွာပါ။ စစခ်င္း Shop မွာလက္ေတြ လက္ခိုင္းတာကေတာ့ နွစ္တစ္လက္မ ေခ်ာင္း ၉ လက္မ အရွည္ကို
လက္ရိုက္ လုပ္ဖို ့ ထြင္းခိုင္းတာပါ။ တစ္ခ်ိဳ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ထုယင္းထြင္းယင္း နွစ္တစ္လက္မ ကေတာ့ သြားၾကားထိုးတံ ျဖစ္သြားပါတယ္။ သစ္လဲေပါ၊ ၀ါးလဲေပါ ၊ စက္ေတြက လဲ ေပါ ပါတယ္။ သူ ့အခ်ိန္တိုင္း မွာ
Job ေတြ လုပ္ရတာကို က စိတ္၀င္စားစရာပါပဲ။ Masonry အခ်ိန္ဆိုယင္ေတာ့ ခါးေညာင္းမယ္သာ ျပင္ေပေရာ့။ အုတ္ရိုးေတြ ကို သဲ နဲ ့စီရတာပါ။ ေလးလက္မခြဲ အုတ္ရိုး၊ အတည့္၊ က်င္တြယ္၊ ၾကက္ေျခခတ္ ျပီးယင္
ကိုးလက္မ အုတ္ရိုး ၊တစ္ျခမ္း ကို သဲ နဲ ့ ပလာစတာ ေခ်ာရပါတယ္။ မ်ဥ္းတံ၊ ခ်ိန္သီး၊ နွာသဓါး၊ သံလက္ အစရွိတာေတြ ကို ကိုင္တြယ္ခဲ့ရတာေပါ့။ အုတ္ရိုးတစ္ဖက္ က ဆိုယင္ နွာသ ထားယင္ နွာတံေလး ကို စင္းေန
တာပါပဲ။
ပုံဆြဲခ်ိန္ကေတာ့ ေန ့လည္ ၁ နာရီကေန ၄ နာရီအထိ မတ္တတ္ မတ္တတ္ပဲ။ ဆရာၾကီး ေပးထားတဲ ့ပုံေတြ ကိုဆြဲေပေတာ့။ ေပ်ာ္စရာလဲ ေကာင္းပါတယ္။ ဒုတိယ နွစ္ေရာက္ေတာ့ ဆာေဗး ဘာသာရပ္
Structure ဘာသာရပ္ပါလာျပီ။ ဆာေဗး လုပ္မယ္ဆိုယင္ ခ်ိန္းၾကိဳးေတြ နဲ ့ ေက်ာင္းတပတ္ တိုင္းလိုက္ရတာ။ BM ဘယ္နားမွာတုန္း ရွာစမ္းပါဦး ေပါ့။ ဘယ္ဟုတ္မလဲ စာၾကည့္တိုက္ လမ္းၾကားကေန ထြက္ယင္
အိမ္သာေထာင့္နားေလးမွာ သံျပားဖုံးထားတာ BM တဲ့။ သံၾကိဳးတခြ်င္ခြ်င္ နဲ ့ ေတာ့ ေထာင္သားေတြလား လို ့ေတာင္ ေနာက္ၾကေျပာင္ၾကပါေသးတယ္။
ဌာနမွဴး ေဒၚခင္ျငိမ္းက တတိယနွစ္မွာေျပာင္းလာပါတယ္။ ဦးျမင့္ေအာင္က အယင္ ေရာက္တာပါ။ ဆရာၾကီး ဦးျမင့္ေအာင္ က ေနာက္ဆုံးနွစ္မွာ Structure သင္ပါတယ္။ သူ ့အတန္း ပ်က္လို ့ tutorial
ေျဖခ်ိန္မွာ ေနာက္က်လို ့ မင္း ငါၾကည့္ရတာ ေနာက္ဆုံးနွစ္က်မယ့္ေကာင္ပဲ တဲ ့ ဆူခံရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တို ့အင္းစိန္ဂ်ီတီအိုင္ ရဲ ့ အနာဂတ္ ကို ၾကိဳမသိခဲ ့ေတာ့ ၉၆ ျမိဳ ့ျပေက်ာင္းသားေတြ စု ျပီးေတာ့ ယင္
ဆရာဆရာမေတြ နားေနဖို ့ အဲကြန္းခန္း ေဆာက္ရေအာင္ ဆိုျပီးေတာ့ ဆရာၾကီး ဦးျမင့္ေအာင္ ကို တင္ျပျပီး ျမိဳ ့ျပ ေအဘီစီ သုံးခန္းေပါင္း လွဴေငြ ေတြ နဲ ့ နားေနခန္းေဆာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တို ့ ျမိဳ ့ျပေအ
ဘီစီ သုံးခန္းက အီးစီ အားလုံး တည္ေဆာက္ေရး မွာ လုပ္အားေပးရပါတယ္။ အခု မဟာျမိဳင္ေဆးခန္းပိုင္ရွင္ ဖုန္းေက်ာ္စိုး ကလည္း အမ်ားဆုံးအလွဴရွင္ေပါ့။ အဲဒီ နားေနခန္းေဆာက္ ေတာ့ ေက်ာင္းစာေမးပြဲ နီး
ေတာ့ စာသင္ခ်ိန္မွန္မွန္မေရာက္ခဲ ့လို ့ဆရာၾကီးဆူပါတယ္။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တို ့ေတြ အဲဒီ နားေနခန္း ေဆာက္ျပီး လို ့ဆရာၾကီး ကို လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ အခန္းအနားမွာ ဒံေပါက္ထမင္း
ေကြ်းပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး နွစ္ေလ ့လာေရး ခရီးကေတာ့ ဧရာ၀တီတံတားျပည္ နဲ ့ ေတာင္န၀င္းဆည္ တို ့ ကို သြားေရာက္ခဲ ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
အင္းစိန္ဂ်ီတီအိုင္ က ေအာင္လက္မွတ္ရတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ၁၉၉၆ ခုနွစ္ကပါ။ ဒီဇင္ဘာ ကို ေရာက္ေတာ့ အေရးအခင္း ဆိုျပီးေတာ့ ေက်ာင္း ပိတ္ခံလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အခုေတာ့ ေက်ာင္းေရွ ့ကို ျဖတ္
သြားတိုင္း ၾကည့္ရင္း နဲ ့ရင္နာမိေလရဲ ့။
မွတ္မိတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြတင္ျပလိုက္တာပါ။
ကိုေမာင္ အင္းစိန္ G.T.I ေကၽာင္းအေႀကာင္းကို၊ ေရးတာဖတ္ရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ အသက္လည္း၊ အနွစ္ (၂၀) ေလာက္၊ ၿပန္ငယ္သြား ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အင္းစိန္ G.T.I အမွတ္တရေလးေတြကိုလည္း၊ ေရးခၽင္ပါေသးတယ္။
Civil မွာ၊ Drawing သင္တဲ႔ ဆရာႀကီးဦးထြန္းခင္ သမီးက၊ တီခၽယ္ ေဒါါႀကည္ႀကည္ထြန္းပါ။ ဆရာမက E.C မွာ၊ Line Communication သင္ပါတယ္။ တီခၽယ္႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာမႀကိဳးစားတဲ႔ အုပ္စု က၊ ေႀကာက္ရပါတယ္။ တီခၽယ္က စာမရရင္ လက္ဆစ္ကို ေပတံနဲ႔ေခါက္လို႔ပါ။ ဟိုတေန႔က AGTI Society ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ဆရာမရဲ႕ အမၽိဳးသားနဲ႔ဆံုလို႔ အဲဒီအေႀကာင္းကို၊ ေၿပာၿဖစ္ပါေသးတယ္။ အခုေတာ႔ ဆရာႀကီး ဦးထြန္းခင္ေၿမး၊ တီခၽယ္ ေဒါါႀကည္ႀကည္ထြန္းတို႔ သားေလးေတာင္ ေလေႀကာင္းတကၠသိုလ္တက္ေနၿပီလို႔၊ သိရပါတယ္။
ယနၱယားပင္မအလုပ္ရံု (ေတာင္) က၊ ဌာနခြဲမွဴးက တီခၽယ္စနၵာ လို႔ေခါါတဲ႔ တီခၽယ္ေဒါါစနၵာၿမင္႔ ပါ။ တီခၽယ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ E.C အတန္းေတြကို၊ Strength of Materials သင္ေပးပါတယ္။ စာသင္ အရမ္းေကာင္း သလို၊ အၿမဲၿပံဳးေနတဲ႔ တီခၽယ္႔ကို E.C က၊ ေကၽာင္းသူ၊ ေကၽာင္းသားေတြက ခၽစ္ႀကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ E.C မွာ၊ Mechanical Drawing နဲ႔ Electronic Circuit Drawing ဆိုၿပီး၊ အပိုင္း (၂) ပိုင္းပါ ပါတယ္။ တီခၽယ္က Strength သင္ရင္း၊ Drawing အပိုင္းေတြကိုပါ၊ ထည္႔သင္သြားတာမို႔၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ Mechanical Drawing ဆြဲတဲ႔အခါ၊ လြယ္သြားပါတယ္။
တီခၽယ္ေၿပာင္းသြားေတာ႔ ညေနဖက္တိုင္း အေဆာင္ကေန အလုပ္ရံု(ေတာင္) ရဲ႕ ကန္တင္းမွာ၊ ထမင္းသြားစားႀကပါတယ္။ တီခၽယ္ ကေတာ႔ ေန႔လည္စာကို၊ ေကၽာင္းမွာပဲ လာစားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆက္ အသြယ္ရခဲ႔တာက၊ တီခၽယ္စနၵာ စက္ာပူမွာ သင္တန္းတခု လာတက္စဥ္ ၁၉၉၆ ေလာက္ကပါ။ (၁၉၉၃) မွာ၊ ေကၽာင္းဆင္းၿပီး၊ ၿမန္မာ႔ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္၊ သိမ္ၿဖဴသေဘ္ာကၽင္းရဲ႕ လစာမဲ႔ပညာသင္ Un-paid apprentice အေနနဲ႔၊ သေဘ္ာကၽင္းလုပ္သက္ယူစဥ္၊ ၿမန္မာ႔ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္၊ ေရယာဥ္စုဌာနရဲ႕ ေသာင္နိဳင္ေရးနဲ႕ ႀကံ႕ခိုင္ေရးဆိုတဲ႔ ေသာင္တူးသေဘ္ာ Bucket Dragger ေတြေပါါမွာ၊ တီခၽယ္စနၵာနဲ႔အတူ စက္မွဳတကၠသိုလ္အတူတက္ခဲ႔တ႔ဲ၊ အင္ဂၽင္နီယာအကိုေတြနဲ႕ ၿပန္ဆံုခဲ႔ရပါတယ္။ တီခၽယ္စနၵာ႔ တပည္႔ဆိုၿပီး၊ သေဘ္ာေပါါက အင္ဂၽင္နီယာအကိုေတြကို၊ ေၿပာၿပခဲ႔သလို၊ သေဘ္ာေပါါမွ၊ ၿပန္တမ္းဝင္ အရာရိွ အဆင္႔ အကိုေတြကလည္း၊ ဆရာစားမခၽန္သင္ေပးခဲ႔ပါတယ္။ အခုေတာ႔လည္း တီခၽယ္စနၵာနဲ႕ၿပန္မဆံုေတာ႔ေပမယ္႔၊ Facebook ကတဆင္႔ Plastic & Rubber Technology က၊ တီခၽယ္ညိဳ နဲ႔ E.C က တီခၽယ္ မသိဂီ ္တို႔နဲ႔ ေကၽာင္းတုန္းက၊ အေႀကာင္းေတြေၿပာၿဖစ္ပါတယ္။
အေရးအခင္းအၿပီး၊ ေကၽာင္းေတြၿပန္ဖြင္႔ေတာ႔၊ ဆရာဦးေအးလြင္ဦး နဲ႔ ဆရာဦးဝင္းဦးတို႔ နိဳင္ငံၿခားထြက္သြားသလို၊ E.C ဌာနမွဴး ဆရာႀကီး ဦးမၽိဳးလြင္လည္း ေမာ္လၿမိဳင္ G.T.I ကို၊ ေကၽာင္းအုပ္ႀကီး အေနနဲ႔ ေၿပာင္းသြားတာမို႔၊ E.C မွာ သရုပ္ၿပဆရာ ဦးရီးတေယာက္ပဲ၊ ကၽန္ခဲ႔ၿပီး၊ ဆရာမေတြနဲ႔သာ သင္ခဲ႔ရပါတယ္။ Radio Communication ကို တီခၽယ္ေရြွလို႔ ေခါါ တဲ႔ တီခၽယ္ယဥ္ယဥ္ေရြွသင္ပါတယ္။ Practical ကို တီခၽယ္ေစာယုနြယ္ သင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က စာေတာ္ေတာ႔ တီခၽယ္ေစာယုနြယ္သင္တဲ႔ Radio Communication Practical မွာ၊ ဘဲဥ မကြဲခဲ႔ ပါဘူး။ တီခၽယ္ေရြွနဲ႔ တီခၽယ္ေစာယုနြယ္ တို႔ ေကာင္းမွဳေႀကာင္႔သာ၊ ေအာင္သြားတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အုပ္စု ကလည္းဆိုးပါတယ္။ တီခၽယ္ႀကီးသင္တဲ႔ Integrated Electronics နဲ႕ Electronic Circuit Theory အတန္းေတြသာ တက္တာပါ။ ဒါေတာင္ တီခၽယ္ႀကီး ကို၊ ေႀကာက္လို႔ တက္တာပါ။ တီခၽယ္ႀကီးကိုသာ ေႀကာက္တယ္ေၿပာေပမယ္႔၊ စတိုင္ပင္စာရြက္ၿပၿပီး၊ ပိုက္ဆံေခၽးပါတယ္။ စတိုင္ပင္က တလ (၇၅) ကၽပ္ရၿပီး၊ အေဆာင္ဖိုးနဲ႔ ထမင္းဖိုးက တလ (၆၀) ပါ။ တီခၽယ္ႀကီးဆီက တလ (၅၀) ေလာက္ အလွည္႔နဲ႔ ပတ္ေခၽးၿပီး၊ ေကၽာင္းနားက၊ နန္းသီတာဆိုင္မွာ အရည္ေဖၽာ္ႀကပါတယ္။ (၃)၊ (၄) ခါေလာက္ေဆာင္ရြက္ၿပီးတဲ႔အခါ၊ တီခၽယ္ႀကီးလည္း၊ မယံုလို႔၊ ရံုးခန္းမွာသြားေမးမွ၊ စတိုင္ပင္ ထုတ္ၿပီးသား စာရြက္ေတြမွန္းသိသြားရပါတယ္။ စာမရရင္နဲ႔ အတန္းမတက္ရင္သာ၊ မိုးမီးေလာင္ မ တတ္ ဆူေပမယ္႔၊ ဒါမၽိဳး ကိစၥကို မဆူပဲ နင္တို႔ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔၊ အေကာင္ေတြလို႔သာ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးေၿပာ ပါတယ္။ အၿမဲတမ္း မၽက္နွာတင္းထားတဲ႔၊ တီခၽယ္ႀကီးၿပံဳးရင္ အရမ္းခၽစ္စရာေကာင္းပါတယ္။
အတန္းထဲမွာ THS ကတည္းက၊ တီခၽယ္ႀကီးတပည္႔ေတြလည္းရိွပါတယ္။ ထိမွတ္မိေနတာက အခု၊ ဒုတိယအင္ဂၽင္နီယာအဆင္႔နဲ႔ သေဘ္ာလိုက္ေန တဲ႔ ကိုဝင္းနိဳင္ ကိုပါ။ တီခၽယ္ႀကီးက သူ႔ကို၊ မၽက္နွာမသာ မယာနဲ႔မို႔ "မသာ" လို႔ေခါါပါတယ္။ THS ကတည္းက၊ ဒုကၡေပးခဲ႔တာ G.T.I အထိ လိုက္၊ ဒုကၡေပးတုန္းလို႔ေၿပာပါတယ္။ ကိုဝင္းနိဳင္ႀကီးကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လို အတန္း မတက္၊ စာမႀကိဳးစားတဲ႔ အုပ္စုကပါ။ ေနာက္ တေယာက္က ကိုလွေဌးပါ။ ကုန္သြယ္လယ္ယာက တန္ (၁၀၀) ဆန္စက္တခုမွာ လက္ေထာက္စက္ရံုမွဴးနဲ႔ အလုပ္ဝင္သြားၿပီး၊ ကြယ္လြန္သြား ပါတယ္။ တီခၽယ္ႀကီး သံလၽွင္ေကၽာင္းကိုေၿပာင္းသြားၿပီးမွ၊ သြားကန္ေတာ႔တဲ႔အခါ၊ ကိုလွေဌး မဆံုးခင္ ေကၽာင္းတုန္းက၊ ေခၽးထားတဲ႔ ေငြ (၄၀၀) ကို၊ လာဆပ္သြားတဲ႔ အေႀကာင္း၊ ဝမ္းပမ္း တနည္းေၿပာရွာပါတယ္။
အတန္းမတက္တဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုက၊ အတန္းထဲက စာေတာ္ၿပီးလက္ေရးလွတဲ႔ ခင္ခင္မိုး၊ သက္ကေလးနဲ႔ စနၵာနွင္းတို႔ Notes ေတြကို၊ Photo Copy ကူးၿပီး၊ စာေမးပြဲေၿဖႀကပါတယ္။ ခင္ခင္မိုးဟာ (၁၉၉၃) မွာ၊ Roll 1 နဲ႕ All D Credits ရခဲ႔ပါတယ္။ သက္ကေလးက All D Credits Roll 2 ပါ။ စာညံ႕တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က၊ 4 D Credits နဲ႕ Roll 8 ရခဲ႔ပါတယ္။ E.C က၊ ခင္ခင္မိုး၊ သဇင္၊ သက္သက္နဲ႕ ထြန္းေနလင္းတို႔ စက္မွဳတကၠသိုလ္ဆက္တက္ႀကပါတယ္။ ခင္ခင္မိုးေကၽာင္းၿပီးေတာ႔ သက္ကေလးနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၿပဳခဲ႔ပါတယ္။ ခင္ခင္မိုး နဲ႕ သက္ကေလးရဲ႕ မဂ္လာဆြမ္းေကၽြးကို၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုသြားေလရာမွာပါတဲ႔၊ သနၲာ၊ ေဂါါေဂါါ၊ ေရြွမိ နဲ႔ ေဌး တို႔လည္း၊ ေပၽာ္ေပၽာ္ပါးပါးသြားခဲ႔သလို၊ တီခၽယ္ႀကီးေဒါါတင္တင္ေအးလည္း၊ လာခဲ႔ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုဟာ အတန္းမတက္တဲ႔အၿပင္၊ ေတာင္းစား၊ လုစား၊ ေပါင္စား၊ ခိုးစားတဲ႔ အုပ္စုပါ။ ေတာင္းစားတာကေတာ႔ ထမင္းဘူးေတြကိုပါ။ စနၵာနွင္း ထမင္းဘူးကို အၿမဲေတာင္း စားသလို၊ သဇင္႔ ထမင္းဘူးကို လုစား ပါတယ္။ သဇင္ဟာ အထက္တန္းကတည္းက သူငယ္ခၽင္းမို႔၊ ခြင္႔လြွတ္ထားပံုရပါတယ္။ ေပါင္စားတာကေတာ႔ မိုးရြာရင္ သနၲာ၊ ေဂါါေဂါါနဲ႔ ေရြွမိတို႔ဆီက ထီးေတြ ဌားၿပီး၊ အင္းစိန္ေစၽးမွာ သြားေပါင္ကာ၊ အရည္ေဖၽာ္ၿပစ္တာကိုေၿပာတာပါ။ တခါတေလလည္း ဂဏန္းေပါင္းစက္ေတြဌားၿပီး၊ ေပါင္ခဲ႔ သလို၊ တခါမွလည္း ၿပန္ေရြးမေပးခဲ႔ပါဘူး။
ခိုးစားတဲ႔ အေႀကာင္းကို၊ ေဖာက္သည္ခၽရရင္ေတာ႔ Calculus သင္တဲ႔၊ ပုသိမ္ဇာတိ ဆရာဦးတင္ေငြ ပါ ပါလာပါလိမ္႔မယ္။ အတန္းထဲမွာ အေသေႀကာက္ရတဲ႔ ဆရာဦးတင္ေငြ ဟာ၊ အၿပင္မွာ ေကၽာင္းသားေတြနဲ႔ ရင္းရင္းနီွးနီွးေနတတ္သူပါ။ တရက္ ဗဟိုေဆာင္က ဆရာ ဦးေငြထြန္းရိွန္ အခန္းမွာ၊ ဂဏန္းတြက္ေတာ႔၊ ဆရာဦးတင္ေငြ ပါလာတြက္ေပးပါတယ္။ ဂဏန္း တြက္တဲ႔အခါ အရံွဴးမၽားေနလို႔ ေဝၿဖိဳးက၊ ဆရာ ဦးတင္ေငြ ရဲ႕ ကတၱီပါဖိနပ္အသစ္ခၽက္ခၽြတ္ကို၊ စီးသြားၿပီး ဒကၡိဏက လိပ္ပု အခန္းမွာ၊ သြားထားလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တေန႔မနက္ မိုးလင္းေတာ႔ ခိုးလာတဲ႔ ဖိနပ္ကို၊ ဖိနပ္ကေသးေနလို႔ ဆိုၿပီး၊ ေလၽွာ႔ေစၽးနဲ႔ အခု ဆက္သြယ္ေရးမွာ တာဝန္ခံအင္ဂၽင္နီယာလုပ္ေနတဲ႔၊ လိပ္ပုကို၊ ေရာင္းပါတယ္။ အင္းစိန္ေစၽးမွာ ဖိနပ္သြား ဝယ္မယ္႔ ေတာသူေဌးသား၊ လိပ္ပု ကလည္းဝယ္ပါတယ္။
လိပ္ပုကို ဖိနပ္ေရာင္းၿပီး ေအးေဆးမွာ သြားထိုင္ေတာ႔၊ ဆရာဦးတင္ေငြလည္း လက္ဖက္ရည္လာေသာက္ရင္း၊ ညက ဂဏန္းတြက္ပြဲမွာ၊ ဖိနပ္ေပၽာက္တဲ႔အေႀကာင္း ရင္ဖြင္႔ပါတယ္။ ဆရာၿပန္သြားမွ၊ ဖိနပ္ အေႀကာင္း ဖြင္႔ေၿပာလိုက္တာ၊ ရီရမလို၊ ငိုရမလိုနဲ႔ လိပ္ပု ၿဖစ္သြားပံုကို၊ ခုထိ သတိရေနမိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုသြားေလရာမွာပါတဲ႔၊ သနၲာ၊ ေဂါါေဂါါ၊ ေရြွမိ နဲ႔ ေဌး တို႔လည္း၊ အရက္ဆိုင္မွာအၿမည္းထိုင္စားတတ္ေအာင္၊ သင္ေပးခဲ႔ ပါတယ္။ အခု အစၥေရးၿပန္၊ တာဝန္ခံအင္ဂၽင္နီယာေတြၿဖစ္ႀကတဲ႔၊ သနၲာ၊ ေဂါါေဂါါ၊ ေရြွမိ နဲ႔ ေဌး တို႔နဲ႔ၿပန္ဆံုတိုင္း၊ အိမ္ေထာင္ေတြ အသီးသီး ကၽေနေပမယ္႔ ခေလးေတြလို ၿပန္ၿဖစ္သြားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုဆိုတာ ေဝၿဖိဳး၊ အဖီ၊ လိပ္ပု၊ ေကၽာ္ႀကီး၊ ေဂါက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ။
ေဝၿဖိဳးက မေကြးဒီဂရီေကာလိပ္မွာ သခၽာ္အဓိကနဲ႔ တတိယနွစ္အထိတက္ၿပီးမွ၊ အင္းစိန္ G.T.I ေကၽာင္းကိုေၿပာင္းလာသူပါ။ ေကၽာင္းေၿပာင္းတက္ရၿခင္းကေတာ႔ ဒုတိယနွစ္စာေမးပြဲမွာ ဂုဏ္ထူးတန္း မဝင္လို႔ပါတဲ႔။ အားလံုးထက္ အသက္ပိုႀကီးလို႔ ဘဲႀကီးရယ္လို႔၊ အမည္တြင္သလို၊ ဆံပင္တိုတို၊ လည္ကတံုးလက္ရွည္နဲ႔ ပုဆိုးအေရာင္ရင္႔ရင္႔ေတြဝတ္ၿပီး၊ သတ္သတ္ရပ္ရပ္ေနတတ္သူပါ။ ေဂါါေဂါါကေတာ႔ ဘဲႀကီးပံုက၊ ဇာတ္မင္းသားပံုေပါက္ေနတယ္လို႔ မွတ္ခၽက္ေပးပါတယ္။ ဘဲႀကီးေကၽာင္းစတက္ရင္၊ အကၽ္ီ ္အဝတ္အစား၊ ထီး၊ အၿပည္႔အစံုအၿပင္၊ ေစာင္၊ ၿခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအံုး၊ ေမြြ႕ယာကအစ၊ အသစ္ေတြနဲ႔ လာသူပါ။ ပိုင္ဆိုင္သမၽွရိွသမၽကို အင္းစိန္ေစၽးေရွ႕က၊ အေပါင္ဆိုင္မွာ၊ သြားသြာအပ္ရင္း၊ ေကၽာင္းပိတ္တဲ႔အခါ အဝတ္တထည္၊ ကိုယ္တခုနဲ႔ ရန္ကုန္-ေအာင္လံကားကို၊ တက္စီးၿပီးၿပန္သြားပါတယ္။
ေဝၿဖိဳးရဲ႕ ခၽစ္စရာအကၽင္႔ကေတာ႔၊ သူငယ္ခၽင္းေတြအတြက္ဆို ဘာပဲလုပ္ေပးရ၊ လုပ္ေပးရဆိုတဲ႔ အကၽင္႔ပါ။ ထန္းရည္စစ္စစ္ေသာက္ၿခင္တယ္လို႔ေၿပာလိုက္တာနဲ႔၊ ထန္းသမားေတြမလာခင္ ေကၽာင္းထဲက ထန္းပင္ေပါါတက္ၿပီး၊ ၿမဴအိုးေတြ ဆြဲခၽလာပါတယ္။ သနၲာ၊ ေဂါါေဂါါ၊ ေရြွမိ နဲ႔ ေဌး တို႔အတြက္ အလုပ္ရံုေရွ႕ ကံေကာ္ပင္ေပါါက၊ ကံ႔ေကာ္ပန္းေတြ ခူးေပးသလို၊ မနက္ေစာေစာေရြွတိဂံုဘုရား ဖူးခၽင္တယ္ ဆိုလည္း၊ မညည္းမၿငဴ ပို႔ေပးရွာပါတယ္။ အရက္တလံုးေလာက္ကို တေယာက္တည္းေသာက္တာ၊ မမူးတဲ႔အၿပင္၊ အခၽက္အၿပဳတ္လည္းေကာင္းပါတယ္။
ေကၽာင္းဆင္းႀကၿပီး အလုပ္မဝင္ခင္ (၆) လေလာက္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿခံထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုပ္စု၊ အတူေနႀကေတာ႔မွ အရည္အခၽင္းေတြထုတ္ၿပပါေတာ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿခံက အလၽားေပ (၁၈၀) နဲ႔ အကၽယ္ ေပ (၈၀) ရိွၿပီး၊ အုတ္တံတိုင္းအၿပည္႔ခတ္ထားတာပါ။ အုတ္တံတိုင္းေကၽာ္နည္း၊ ညဖက္ဆိုင္ပိတ္ခၽိန္မွ အရက္ဝယ္နည္း၊ ကားကိုစက္မနိဳးပဲတြန္းထုတ္ကာ၊ အၿပင္ထြက္နည္းေတြကို၊ ပို႔ခၽေပးသလို၊ ညႀကီးမင္းႀကီး ထင္းေကာက္ကာ ငါးလိပ္ေကၽာက္မဆလာခၽက္၊ လိပ္အရည္ေသာက္၊ ဖားနဲ႔ ကင္ပြန္းခၽဥ္အစပ္ခၽက္နည္းေတြကို သင္ေပးပါတယ္။
ကားေမာင္းေကာင္းသလို၊ ကားတိုက္လည္းေတာ္ပါတယ္။ မူးလာရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို စိတ္မခၽလို႔ဆိုၿပီး၊ ကိုယ္တိုင္ေမာင္းပါတယ္။ တခါက ညဖက္ႀကီး ေရွ႕က စက္ဘီးစီးၿပီးသြားေနသူကို၊ တိုက္မိမလို ၿဖစ္ဖူး ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေဘးကေန စတီယာရင္ကို ဆြဲေကြ႔မွ၊ ကားကိုလမ္းလည္ေခါင္မွာ ထိုးရပ္ၿပီး၊ ငါ ဟြန္းတီးရင္ေကာင္းမလား၊ ေကၽာ္တက္ရင္ေကာင္းမလားစဥ္းစားေနတာကို၊ မင္းလုပ္လို႔ အာရံုပၽက္ သြားၿပီ၊ ဘာညာနဲ႔ ထေကာပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက နစ္ဆန္းဘလူးဘတ္ေလးနဲ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔အေဖရဲ႕ တံခါးငါးေပါက္ လင္႔ရိုဘာ ဗိုက္ေဖာင္း (၁၁၀)ကို ဖရိမ္ကၽိဳးေအာင္ လည္ကြင္းထဲ ဆင္းေမာင္းပါေသးတယ္။ အေႀကာင္းၿပခၽက္က လင္႔ရိုဘာကား အႀကမ္းခံမခံ စမ္းႀကည္႔တာပါတဲ႔။ မီးပြိဳင္႔မွာ ဆန္နီဆူပါဆလြန္းကို ေနာက္ကေနတြန္႔လီမ္သြားေအာင္၊ ဝင္တိုက္ၿပီးမွ မိုမန္တန္နဲ႔ အင္းပက္ဆိုတာ၊ ဒါမၽိဳးကြလို႔ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးေၿပာပါတယ္။ အလုပ္ဝင္သြားၿပီး၊ ခရိုင္ၿမိဳ႕တခုမွာ တာဝန္ခံအင္ဂၽင္နီယာအဆင္႔အထိၿဖစ္လာသလို၊ ကၽြန္ေတာ္သေဘ္ာက ၿပန္လာတိုင္း၊ လာေတြ႔ရင္း ပုလင္းခြဲတမ္းလာယူပါတယ္။
တခါက ေခၽသားစစ္စစ္၊ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္စားခၽင္တယ္လို႔ ေၿပာလိုက္တာ၊ ေနာက္တပါတ္ေနေတာ႔ အရည္ခံြေတာင္၊ မဆုတ္ရေသးတဲ႔ ေခၽေပါင္တဖက္ကို ယူၿပီး၊ လာပို႔ေပးတဲ႔အၿပင္၊ မီးဖိုထဲဝင္ၿပီး၊ ကိုယ္တိုင္ခၽက္ေပးသြားပါတယ္။ အခုေတာ႔ ဝန္ထမ္းအလုပ္ကထြက္ၿပီး၊ အင္းစိန္ G.T.I က၊ အတန္းတူ သူငယ္ခၽင္းရဲ႕၊ ကုမၼဏီ တခုမွာ၊ ဝင္လုပ္ေနပါတယ္။
အဖီက ဝါးခယ္မသားပါ။ ေရွ႕သြားေလးေခါေနလို႔ အဖီ အၿဖစ္အမည္သညာတြင္ရစ္သလို၊ အဂ္လိပ္စာအဓိကနဲ႕ ဒုတိယနွစ္အထိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ၊ တက္ၿပီးမွ၊ အင္းစိန္ G.T.I ေကၽာင္းကိုေၿပာင္းလာသူပါ။ အဖီ အင္းစိန္ G.T.I ေကၽာင္းကိုတက္ရတဲ႔၊ ရည္ရြယ္ခၽက္က သေဘ္ာသားလုပ္ဖို႔ပါတဲ႔။ ဦးေလးေတြက သေဘ္ာသားေတြမို႔၊ အဂ္လိပ္စာအဓိကယူၿပီး၊ လိွဳင္နယ္ေၿမမွာ ေကၽာင္းတက္ကာ၊ ေရြွဘိုေဆာင္ မွာေနခြင္႔ ရသူ အဖီဟာ၊ ဦးေလးေတြ ေၿမွာက္ေပးလို႔ G.T.I ေရာက္လာသူပါ။ အဖီ G.T.I ေရာက္တာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္၊ တနွစ္ေစာေပမယ္႔ ေကၽာင္းေခါါခၽိန္မၿပည္႔လို႔၊ စာေမးပြဲေၿဖခြင္႔မရပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတန္းတူ သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အင္းစိန္ G.T.I ပထမနွစ္မွာ၊ တနွစ္ကၽၿဖစ္သူ အဖီ အေဆာင္ မရေတာ႔ပါဘူး။ အေဆာင္မရတဲ႔ အဖီဟာ၊ ေကၽာင္းနားက၊ နန္းသီတာဆိုင္ အေနာက္ဖက္၊ ဝါးေဆာင္လို႕ ေခါါတဲ႔၊ အၿပင္ေဆာင္မွာေနရပါေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတူ၊ ပထမနွစ္ေအာင္သြားေပမယ္႔၊ အဖီ အေဆာင္ၿပန္မေလၽွာက္ေတာ႔ပါဘူး။
ေကၽာင္းအေဆာင္ၿပန္ေလၽွာက္တာ၊ အလုပ္ရွဳပ္တယ္ဆိုၿပီး၊ ဒကိၡဏေဆာင္က၊ လိပ္ပု ရဲ႕ အခန္းမွာ၊ ေကၽာင္းဆင္းတဲ႔အထိ အဖီ ေနသြားပါတယ္။ လိပ္ပု ရဲ႕ အခန္းေဖာ္သူငယ္ခၽင္းက၊ M.P ယူတဲ႔ ရခိုင္သား ဘာသာၿခားပါ။ သူလည္းအခန္းေၿပာင္းသြား သလို၊ ေနာက္ထပ္ E.C က၊ မအူပင္သား အခန္းေဖာ္သူငယ္ခၽင္း ေဇာ္ႀကီးလည္း၊ လိပ္ပု အခန္းမွာ၊ စာရင္းသာၿပၿပီး ေကၽာင္းဆင္းတဲ႔အထိ၊ မေနေတာ႔ပါဘူး။
ေဇာ္ႀကီးဟာ၊ ကုန္သြယ္လယ္ယာက၊ ဖြဲနုဆီစက္တခုမွာ လက္ေထာက္စက္ရံုမွဴးနဲ႔ အလုပ္ဝင္ သြားၿပီးကတည္းက၊ ခုထိ မဆံုၿဖစ္ေတာ႔တဲ႔ သူငယ္ခၽင္းပါ။ မွတ္မွတ္ရရ G.T.I ေနာက္ဆံုးနွစ္ စာေမးပြဲအၿပီး၊ (၁၉၉၃) ေအာက္တိုဘာလ (၁) ရက္ေန႔မွာ၊ ကၽြန္ေတာ္႔ အမက၊ Main Sponsor အေနနဲ႔ G.T.I သူငယ္ခၽင္းအားလံုးအတြက္၊ ၿခံထဲမွာ Party ပါတီလုပ္ေပးပါတယ္။ ေဇာ္ႀကီး အဲဒီေန႔က အေရာက္လာခဲ႔ တာ၊ ေရြွၿပည္႕ကား ဓါတ္ဆီကုန္ေနတာကို၊ မသိပဲ ဝိုင္းတြန္းကၽတာ၊ ေဂၽာ္နီဝါကားရက္ေလဘယ္လ္ဟာ၊ ပိုးဟပ္ေခၽးေစာ္နံတယ္ဆိုၿပီး၊ အဖီ ကၽြန္ေတာ္႔ အမကို၊ ရစ္တာကိုလည္း မွတ္မိေနပါေသးတယ္။
အဖီ႔ေႀကာင္႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ႕ အေဆာင္ညေတြကို၊ ႀကံဳဖူးခဲ႔ရသလို၊ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးစက၊ ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တီးဝိုင္းေလးကို၊ ၿပန္အသက္သြင္းနိဳင္ခဲ႔ပါတယ္။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးစက၊ ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ တီးဝိုင္းေလးရဲ႕ အမာခံအတီးသမား၊ သူငယ္ခၽင္းေတြဟာ စက္မွဳ တကၠသိုလ္၊ စစ္တကၠသိုလ္၊ အင္းစိန္ G.T.I နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဆိုၿပီး၊ ေကၽာင္းေတြ ကြဲသြားရာကေန၊ သိပ္မဆံုၿဖစ္ခဲ႔ေတာ႔ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အင္းစိန္ G.T.I ေရာက္မွ၊ မူလတန္းကတည္းကသူငယ္ခၽင္းေတြၿဖစ္တဲ႔၊ ဝိုင္းထဲက ဝီွးကၽက္ (အင္းစိန္ G.T.I, M.P) တို႔ ရြာစားေကၽာ္စိန္သန္းေဌး (စက္မွဳတကၠသိုလ္) တို႔နဲ႔ ၿပန္စုမိခဲ႔သလို၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ႕ အေဆာင္ညေတြတင္မက၊ အင္းစိန္ G.T.I ရဲ႕ ညေတြမွာၿဖတ္သန္းနိဳင္ခဲ႔ပါတယ္။
ရြာစားေကၽာ္စိန္သန္းေဌး ကေတာ႔၊ စက္မွဳတကၠသိုလ္မွဘြဲ႔ရၿပီးတဲ႔အခါ၊ အသံဖမ္းစတူဒီယို ဆက္ဖြင္႔သလို၊ ဒီေန႔အထိ ဝိုင္းေတြေတာ္ေတာ္ မၽားမၽားမွာ၊ တီးေနဆဲပါ။ (၂၀၁၀) တုန္းက စက္မွဳတကၠသိုလ္ေကၽာင္းသားေဟာင္းမၽားရဲ႕ စြယ္ေတာ္ရိပ္အၿငိမ္႔ အတြက္၊ ရြာစားေကၽာ္ ကၽြန္းကေလးကို လာေတာ႔၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႔ၿဖစ္ပါတယ္။ ရြာစားေကၽာ္ကို ပင္႔လာသူက တီးဝိုင္းေလးရဲ႕ ဒရမ္မာ ရတ္ခၽတ္ပါ။ ရတ္ခၽတ္တို႔ ဇနီးေမာင္နံွနဲ႔အတူ ထမင္းစားႀကရင္း အင္းစိန္ G.T.I ရဲ႕ ညေတြအေႀကာင္း၊ ရြာစားေကၽာ္က သတိတရေၿပာခဲ႔ပါေသးတယ္။
တကယ္ေတာ႔ ရြာစားေကၽာ္ဟာ၊ စြယ္စံုရသူပါ။ (၄) တန္းကတည္းက ေရေဆးကို၊ ပိုင္ခဲ႔သလို၊ (၆) တန္းမွာ ဆီေဆးစကိုင္ေနပါၿပီ။ (၉) တန္းမွာ ရန္ကုန္ပန္းခၽီပန္းပုေကၽာင္းကို၊ ညေနပိုင္းတက္ၿပီး၊ ပန္းပုသင္ခဲ႔ပါတယ္။ တဖက္ကလည္း ဂီတာတီးသလို၊ တေယာကိုလည္း ကၽြင္းကၽင္သူပါ။ မူလတန္း၊ အလယ္တန္းနဲ႔ အထက္တန္းေကၽာင္းသားဘဝတေလၽွာက္လံုး၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ရြာစားေကၽာ္ ပန္းခၽီေတြအတူဆြဲခဲ႔သလို၊ ေကၽာင္းက နံရပ္ကပ္စာေစာင္၊ ၿပခန္းနဲ႔ ၿပပြဲေတြအၿပင္၊ တိုင္းအဆင္႔ၿပိဳင္ပြဲေတြအထိ၊ ဝင္ၿပိဳင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။
တခါက အင္းလၽွားမွာ ေကၽာင္းေၿပးၿပီးေရကူးေနတုန္း၊ စုတ္တံ၊ ဆီေဆး၊ ေရေဆးတေပြ႔တပိုက္နဲ႔ တင္ကၽီး (ယခု Chief Officer, PIL Shipping) လိုက္လာတာကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ ပန္းခၽီတာဝန္ခံဆရာမက တေယာက္ (၁၅) ကၽပ္ေပးၿပီး၊ စေနေန႔မွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမက ၿပိဳင္ပြဲတခုကို၊ ဝင္ၿပိဳင္ဖို႔လြွတ္လိုက္တာပါ။ ေကၽာင္းကိုလည္းမွန္မွန္မတက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရိွမယ္႔ေနရာအတိအကၽသိတဲ႔၊ ရဲႀကီး (ယခု ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီး) ကိုေမးၿပီး၊ ေႀကာက္တတ္တဲ႔ တင္ကၽီး ကိုလြွတ္လိုက္တာပါ။ ရဲႀကီးကိုသာ၊ လြွတ္ရင္ အဲဒီေန႔မွာတင္၊ ဆီေဆး၊ ေရေဆးေတြ ေလဟာ ၿပင္ေစၽးေရာက္သြားမွာ ပန္းခၽီတာဝန္ခံဆရာမ သိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပန္းခၽီေဆးေတြကို၊ ၿပိဳင္ပြဲၿပီးတိုင္း ေကၽာင္းကိုၿပန္မသယ္ႀကပါဘူး။ သယ္ရမွာ ေလးတဲ႔အၿပင္၊ ၿပန္သိမ္းရတဲ႔အခါ၊ ပန္းခၽီတာဝန္ခံဆရာမ အလုပ္ရွဳပ္မွာစိုးရိမ္လို႔၊ ေလဟာၿပင္ေစၽးကို ပို႔ထားေနႀကၿဖစ္ပါတယ္။
ရြာစားေကၽာ္ နဲ႔၊ ၿပန္ေတြ႔တဲ႔ေန႔က ပန္းခၽီၿပန္ဆြဲႀကမယ္ဆိုၿပီး၊ ေဆးေတြ၊ စုတ္တံေတြနဲ႔ ကင္းဗတ္စ္ေတြပါဝယ္ႀကပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ (၁) နွစ္သာ ႀကာသြားပါတယ္။ ဆးေတြ၊ စုတ္တံေတြနဲ႔ ကင္းဗတ္စ္ေတြသာအဖတ္တင္ၿပီး၊ မဆြဲၿဖစ္ေသးပါဘူး။
Civil မွာ သူငယ္ခၽင္းေတြရိွပါတယ္။ အမွတ္အရဆံုးသူငယ္ခၽင္းကေတာ႔ စိန္ကုလားပါပဲ။ စိန္ကုလားဟာ မူႀကိဳကတည္းက၊ သူငယ္ခၽင္းၿဖစ္ၿပီး၊ ငယ္နာမည္က ေမာ႔စပစ္ေလးကိၽဳးပါ။ သူ႔အေဖက 'ဝ' ၿပီး၊ မူႀကိဳကေန အလယ္တန္းအထိ ေမာ႔စပစ္ကားနဲ႔ ေကၽာင္းတက္ သူမို႔ ေမာ႔စပစ္ေလးကိၽဳး လို႔ေခါါတာပါ။ G.T.I ကို၊ ေမာ႔စပစ္ေလးကိၽဳးက၊ ေစာေရာက္ၿပီး၊ တနွစ္ အကၽခံကာ အတန္းတူေအာင္ေစာင္႔ေပးခဲ ႔ပါတယ္။ စိန္ကုလားဟာ ေရတိမ္နစ္ၿပီး၊ ကြယ္လြန္ခဲ႔သူပါ။
ေကၽာင္းၿပီးၿပီးၿခင္း ဆည္ေၿမာင္းမွာ ဒု-ဦးစီးမွဳးအဆင္႔နဲ႔ အလုပ္ဝင္စဥ္၊ မူးယစ္ေဆး over dose ၿဖစ္ၿပီး၊ ေရအိုင္ငယ္ေလးထဲ မၽက္နွာေမွာက္ကာ၊ ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒုတိယနွစ္မွာ သူငယ္ခၽင္းေတြစုၿပီး၊ စိန္ကုလားကို ေဆးၿဖတ္ေပးႀကပါေသးတယ္။ စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုက ဆရာဝန္ႀကီးေတြက၊ ကၽြန္ေတာ္႔မိဘေတြနဲ႔ ရင္းနီွးလို႔ကူညီေပးပါတယ္။ စိန္ကုလားက ပံုမွန္ထိုးေနႀက dose ထက္ပိုေၿပာ ၿပီး၊ ေဆးၿပားေတြေတာင္းေသာက္တာ စိန္ကုလားကေန နတ္ကုလား အၿဖစ္၊ ဘဝေၿပာင္းေတာ႔ မလိုၿဖစ္သြားလို႔၊ ရွင္းရပါေသး တယ္။
ေနာက္ Civil က သူငယ္ခၽင္းကေတာ႔ မြန္မြန္နဲ႔ မယုပါ။ မြန္မြန္ကလည္း အထက္တန္းကတည္းက သူငယ္ခၽင္းၿဖစ္ပါတယ္။ မယု ကေတာ႔ ေရြွၿပည္တို႔၊ ဖိုးညီတို႔နဲ႔ ကတဆင္႔ ခင္ခဲ႔ရ သူေတြပါ။ ေၿမတိုင္း Survey အခၽိန္ေတြမွာ Theodolite လိေမၼာ္ေရာင္ ဗူးေတြကိုကိုင္ကာ ထြက္လာတဲ႔၊ မယု တို႔တေတြကို အလွဖန္တီးရွင္အန္တီတို႔လာၿပီ ဆိုၿပီး၊ ေနာက္ခဲ႔တာ သတိရမိပါေသးတယ္။
Last edited by ကိုထြန္း; 11-09-2011 at 02:43 PM.
ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ျမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္နဲ႔ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ ေအဂ်ီတီအိုင္ ဒီပလိုမာ ကို အစိုးရစက္မွုလက္မွုသိပံ(အင္းစိန္) မွ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အကယ္႔ဒမစ္ႏွစ္ကေတာ႔ ၁၉၈၆-၁၉၉၄ ျဖစ္ပါတယ္။
Teacher's Day မွာ (၁၉၉၃) အင္းစိန္ GTI အီလက္ထေရာနစ္နွင္႔ ဆက္သြယ္ေရးအင္ဂၽင္နီယာသင္တန္း section (B) မွ ကိုေနထြန္း (ယခင္ အသံဖမ္းအင္ဂၽင္နီယာ၊ နဝရတ္စတူဒီယို၊ ယခု Co-founder, Upright Co, Ltd) ဦးေဆာင္ၿပီး၊ အင္းစိန္ GTI အီလက္ထေရာနစ္နွင္႔ ဆက္သြယ္ေရးအင္ဂၽင္နီယာသင္တန္း (အၿငိမ္းစား) ဌာနမွဴး တီခၽယ္ ေဒါါသနၱာညြန္႔ကို ကန္ေတာ္႔ခဲ႔ႀကပါတယ္။ (၁၉၉၃) အင္းစိန္ GTI အီလက္ထေရာနစ္နွင္႔ ဆက္သြယ္ေရး အင္ဂၽင္နီယာသင္တန္း section (A) နဲ႔ section (B) မွာပါ၊ နံမည္ေကၽာ္တဲ႔ ညီညီေဆြ (ဖိုးညီ) နဲ႔တကြ၊ section (B) မွ ကိုသူရျမတ္လွဦး၊ ေအာင္ေက်ာ္ဦး၊ ဝင္းမိုးေအာင္နဲ႔ ေကၽာင္းသား အေတာ္မၽားမၽား၊ စုေပါင္းကန္ေတာ႔ကၽတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တီခၽယ္ေနမေကာင္းၿဖစ္ေနစဥ္၊ တပည္႔ေဟာင္းေတြေရာက္လာလို႔၊ ဝမ္းသာမိရပါတယ္တဲ႔။ ေနမေကာင္းျဖစ္တာ ကိုေလ်ာက္ေျပာလို႔ဆိုၿပီး 'ကိုေနထြန္း' ကိုဆူပါေသးတယ္။ တပည္႔ေတြကို မစိုးရိမ္ေစခ်င္ဘူးလို႔ေၿပာပါတယ္။ ဖိုးညီေရာက္လာၿပီး ထံုးစံအတိုင္းေပါက္ကရေတြေျပာတဲ႔အခါ၊ ရီေနပါတယ္။ တီခၽယ္ ေဒါါသနၱာညြန္႔ဖုန္း နံပါတ္က (၀၉ ၇၃၀၃၆၀၂၀) ၿဖစ္ပါတယ္။
Last edited by ကိုထြန္း; 09-16-2012 at 07:34 PM.
96 MT ကပါ
ခုေတာ့ စက္မွုသင္တန္းေက်ာင္း ဆင္တဲမွာ စာျပန္သင္ေနရတယ္ေလ
ေက်ာင္းတုန္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ေစတနာ သြန္သင္မွုေတြကို ကိုယ္တိုင္ ဆရာဘ၀ေရာက္ေတာ့မွ ေသခ်ာနားလည္သြားတယ္
ေက်ာင္းတုန္းက စာမသင္ခ်င္ခဲ့တာေတြ drawing နဲ့ workshop ခ်ိန္ေတြဆိုရင္ LCR ထဲ ၀င္ပုန္းေနတာေတြ ခုေတာ့ ေက်ာင္းၾကီးကို တင္မဟုတ္ဘူး ဆရာ၊ဆရာမ ေတြကိုပါ လြမ္းတာ...
ကိုယ္စာသင္ေပးေနရတဲ့ခေလးေတြကို ျမင္တိုင္း ေက်ာင္းၾကီးထဲကို ျပန္ျပန္ေျပးပစ္ခ်င္တာ...
There are currently 1 users browsing this thread. (0 members and 1 guests)
Posting Permissions
Reply With Quote
Bookmarks